Arkana w tarocie (łac. arcana – wtajemniczenie, wiedza tajemna).
Talia Tarota składa się z 78 kart, które zostały podzielone na Arkana Wielkie (22 karty) i Arkana Małe (56 kart).
Autorem terminu arkana wielkie i arkana małe jest Jean-Baptiste Pitois, który posłużył się nim do opisania grupy kart tarota w książce pt.: Historie de la Magie, du monde Surnaturel et de la fatalité a travers les Temps et les Peuples (wyd. 1870).
Arkana Wielkie mogą być interpretowane jako zbiór 22 archetypowych sytuacji, postaci i ról, jakich doświadczają ludzie w swojej życiowej wędrówce, której celem, jak twierdzą ezoterycy i mistycy, jest oświecenie duszy. Na początku tej drogi znajduje się Głupiec, a na końcu arkan Świat. (Wikipedia )
Duże arkana są odbiciem zjawisk zachodzących w przyrodzie, którym w mitologi greckiej nadawano cechy osobowe (mistycznabrama.net)
Archetyp (z gr. arche – "początek", typos – "typ" ) – pierwotny wzorzec (pierwowzór) postaci, zdarzenia, motywu, symbolu lub schematu. Najbardziej znany w definicji psychoanalitycznej, gdzie archetypy oznaczają elementy strukturalne nieświadomości wspólne wszystkim ludziom na świecie. Są wielkościami dynamicznymi: zdolne są do przemian i rozwoju (Wikipedia)
Arkana Małe z jednej strony wskazują kierunek drogi człowieka, z drugiej odnoszą się do jego spraw codziennych, trosk i radości.
Małe Arkana to cztery kolory (dwory):
denary (monety, pentakle);
buławy (pałki, różdżki, kije, maczugi);
kielichy (puchary, puszki);
miecze.
W każdym kolorze znajdują się karty od asa / jedynki do dziesiątki oraz cztery karty dworskie:
paź / walet / giermek / księżniczka,
rycerz / jeździec,
królowa / dama
król.
W XV wieku do kart dworskich dołączano tak zwane panny dworskie czyli ukochaną rycerza i ukochaną pazia. Taka sytuacja zaistniała w talii Visconti di Modrone. ( Wikipedia )
Kart w Wielkich Arkanach jest tyle samo, co liter w hebrajskim alfabecie. Każdej literze hebrajskiej przyporządkowana jest planeta, żywioł lub znak zodiaku i przyporządkowania te bardzo często odpowiadają scenom przedstawionym na kartach. Przypadkiem też 10 kart Małych Arkan odpowiada ilości sefirot na kabalistycznym Drzewie Życia. Liczba zaś Kart Dworskich lub kolorów, odpowiada czterem światom, elementom oraz literom bożego imienia. Niemalże każdy autorytet w dziedzinie tarota przestawiał sobie karty, tak by pasowało to do danego systemu. I tak, Levi (a za nim cała późniejsza Francja) przestawił sobie Głupca (0) przed Świat (21), Mackenzie (a za nim Hermetyczny Zakon Złotego Świtu, a później cała Anglia) zauważył słusznie, że przy oryginalnym ustawieniu Siła oznacza Wagę, a Sprawiedliwość Lwa, co miało mało sensu, więc je zamienił, Crowley (w chwili natchnienia) zamienił Cesarza z Gwiazdą, Suares pozamieniał bodajże wszystkie karty planetarne, a i wielu innych zmieniało zarówno kolejność, jak i ilustracje poszczególnych kart.
Tarot pierwotnie nie miał nic wspólnego ani z kabałą, ani z astrologią, ani w ogóle z okultyzmem. Na przestrzeni wieków tarot ewoluował i wiele z dzisiejszych talii nie przypomina w niczym, poza ilością kart, Tarota Marsylskiego, czy innych z XV w. Kilka z tych talii stały się tym, czym według legendy miał być tarot od samego początku - narzędziem do nauki, medytacji, rozwoju duchowego, alchemii, czy rytuały magicznego. Dwie z tych talii, pomimo ich "podeszłego" już wieku, są po dziś dzień jednymi z najpopularniejszych talii tarota na świecie - tarot Waite'a-Smith i Thoth Tarot (Crowley-Harris). (hermetyk.pl)